Nacht
De nachten dat jij er was
voelde ik me zo eenzaam.
Je was er, maar ik mocht niet bij je blijven.
’s Nachts belde ik naar de afdeling
om te vragen hoe het met je ging.
Dan vertelden ze dat je lekker lag te slapen,
dat ze je luiertje hadden verschoond.
En dan miste ik je nog meer.
Ik wilde je zelf zo graag verzorgen.
Ik wilde niet zo ver van je vandaan zijn.
De tranen kwamen vanzelf,
en dan pakte ik je papa’s handen vast,
alsof ik bang was
dat hij er ook niet zou zijn.
Hand in hand vielen we elke nacht in slaap.
Dat voelde veilig.
Als we de nacht maar doorkwamen,
als jij er de volgende ochtend weer was,
dan was alles weer even
oké.
Maak jouw eigen website met JouwWeb