Een kusje voor ouwe-opa

Lieve Nyva,

Afgelopen maandag, 29 september, hebben we mijn opa, jouw ouwe-opa, uitgestrooid.
Op het strooiveld van de begraafplaats waar jij ook bent, waar ook ouwe-oma’s vader, moeder en zus uitgestrooid zijn.
Nu is hij daar, heeft hij daar zijn plekje, samen met hen.

Een paar maanden geleden ben ik daar al met papa geweest.
Toen was ouwe-opa er nog, zoals altijd.
Ouwe-oma had er ooit eens over verteld, over dat veld en het bankje.
Omdat we dichtbij waren, gingen we er samen heen, na het bezoekje aan jou…
Uiteindelijk vonden we het veld. Groot, open en rustig.
Bomen omzoomden het gras en hier en daar stonden bankjes waar mensen even konden zitten.
Overal lagen bloemen, kleine vaasjes, steentjes, briefjes.
Papa en ik gingen zitten op het bankje bij de “B”.
De zon scheen op ons gezicht en even voelde alles zacht en goed…

En nu waren we er terug.
Dit keer met ouwe-opa…
Papa en ik namen bloemen mee, een doosje zeebanket en een klein doosje sigaren - alles wat zo bij hem hoorde.
Weet je, meisje, als ik vroeger bij ouwe-opa en ouwe-oma was, haalde hij altijd zo’n doosje chocolaatjes uit de kast.
Dan aten we er samen een paar.
Het voelde goed om dat nog één keer te doen.
Die geur van sigaren… die ken ik al sinds ik klein was. Die geur is altijd opa voor mij geweest.

Bij het veld hielpen we allemaal mee.
Ouwe-oma zette de hortensia’s in het vaasje bij het bankje.
Ik zette de bloemen van papa en mij erachter.
Daarna stak ik een kaarsje aan, nu speciaal voor hem.
Een kaarsje branden is voor mij een klein gebaar van liefde.
Het lichtje brengt even dichtbij wat ver weg is.
De vlam staat voor warmte en verbondenheid -
voor even lijkt alles dichterbij, alsof het licht zelf zegt: ik vergeet je niet.

Uit mijn tas haalde ik de sigaren en de zeebanket.
Iedereen moest lachen.
Alsof ouwe-opa er zelf heel even weer bij was.
We aten allemaal een chocolaatje.
Twee sigaren en twee chocolaatjes bleven bij hem achter.

Een klein, laatste gebaar…

De volgende dag ben ik nog even teruggegaan.
Naar de “B”.
Het was warm en stil.
De kaars brandde nog.
Het voelde goed om er even te zijn.

Lief meisje, ouwe-opa is nog bij jou geweest.
Hij keek naar jou, mijn kleine meisje.
En ik geloof dat je zijn ouwe-opa-liefde even hebt gevoeld.

Soms stel ik me voor dat ouwe-opa bij je zit.
Dat hij je op schoot heeft, zijn armen losjes om je heen.
Jullie luisteren samen naar de boekjes die ik voorlees.
Ik hoor mijn eigen stem, en ik zie jullie glimlachen.
Ouwe-opa vertelt je tussendoor verhalen over mij -
over hoe ik vroeger was, en hoe ik nu ben.
En jij luistert, met die rustige, nieuwsgierige blik.
Ik zie het voor me, hoe jullie samen lachen,
hoe jij trots kijkt als hij over mij praat.

Dan voelt het even alsof alles weer klopt.
Alsof mijn liefde bij jou komt,
via hem.

Ik hou van je.
Altijd.
kusjes, 

mama

05/10/2025